De nieuwe stadselite | Een schokkend boek over de millennial goudkoorts
Het fitte lichaam als statussymbool en de meme van de week
Dag lezer,
Vijf jaar geleden stond ik met mijn vrienden op een Amsterdams dakterras. “De crisis is voorbij!”, schreeuwden we naar het ontploffende vuurwerk, met goedkope champagne proostten we op de nieuwe tijd. De jaren daarvoor dicteerde de economie onze levensstijl. We dansten in tochtige loodsen, droegen tweedehands kleding, sukkelden van stage naar slecht betaald baantje.
Doorgespoeld naar het nu voelt het of ik in de nieuwe nineties ben beland. De stad blinkt, het geld kan niet op, hedonisme hangt in de lucht. In deze stad woont een nieuwe elite, die zich onderscheidt met yoga, podcasts en havermelk. Een elite die ik in de hele Randstad zie, en ook ver daarbuiten, van Berlijn tot New York.
Wat is de levensstijl van deze havermelkelite? En wat zegt dat over het nu? Met deze nieuwsbrief help ik je de tijdgeest beter te begrijpen.
Veel leesplezier,
Jonas
Zeven keer lezen
1. Hoewel ik het over de nieuwe nineties heb, is er één belangrijk verschil: we leven gedisciplineerder dan ooit. Onder jonge stedelingen is namelijk een sportklasjesgekte losgebroken. Met apps als Onefit hoppen zij van hot yoga naar boutique gym, gesprekken op feestjes gaan over favoriete trainers en nieuwe studio’s worden besproken alsof het pas geopende restaurants zijn. Daarover schreef ik voor NRC: hoe werd het fitte lichaam zo’n statussymbool?
Illustratie via The New Yorker
2. Elk tijdperk heeft zijn eigen drugs. Na coke en MDMA is het nu tijd voor ketamine. Want als het nieuws je overweldigt met een klimaatcrisis, politieke instabiliteit en dystopische technologische ontwikkelingen kan je wel een beetje dissociatie gebruiken, las ik in dit boeiende verhaal in The Cut.
3. We kennen allemaal wel iemand die zijn huis heeft gemariekondoot. We kennen allemaal wel die strakke, Apple Store-achtige koffiebars. De verhalen over tiny houses, van life en de ultralege kledingkast. Hoe werd minimalisme de dominante trend van de laatste jaren, en wat is de duistere zijde ervan? Daarover interviewde ik de Amerikaanse journalist Kyle Chayka.
4. “vrijdag hypotheek betalen / zaterdag aan lifestyle doen / sus me met je webshop, spullen / vliegvakantie, yogaklas / suja, suja, feesten, sporten / endorfine, racen maar / suja hollend door de parken / sus me nou, ja sus me zwaar”. Florence Tonk schreef het geweldige Wiegelied voor de stad. Lees ‘m hier helemaal.
5. “Ik heb vrienden met wie ik eigenlijk alleen in memes communiceer: dagelijks wisselen we er een paar uit om elkaar zo’n beetje op de hoogte te houden van hoe het gaat.” In Vrij Nederland las ik dit herkenbare verhaal van Doortje Smithuijsen over hoe millennials hun gevoelens communiceren.
6. Sinds kort doe ik elke avond voor het slapen een paar druppels CBD-olie onder mijn tong - het zou helpen bij een betere nachtrust (al is dat nog niet bewezen). Met jaloezie kijk ik naar de mensen die optimaal presteren na een korte nacht. In de huidige 24-uurseconomie is slaap namelijk een probleem dat overkomen moet worden en het laatste domein in een mensenleven om nog te koloniseren, beschrijft Persis Bekkering in dit fascinerende essay in Mister Motley.
7. Hoge jukbeenderen, katachtige ogen, volle lippen - in The New Yorker las ik over het tijdperk van het Instagram-gezicht. De combinatie van social media, FaceTune en plastische chirurgie heeft geleid tot één robot-achtig uiterlijk.
Meme van de week
Tips
Als twintiger krijgt Anna Wiener een baan bij een start-up en belandt daarmee middenin de goudkoorts van Silicon Valley. Haar memoir Uncanny Valley was al een succes in de VS, en ik snap wel waarom: je leest dit boek vol haarfijne observaties over een keiharde, immorele wereld vol paleo latte-drinkende techmiljardairs in één keer uit.
Met zijn vervreemdende schilderijen van het moderne stadsleven is Edward Hopper een van mijn favoriete kunstenaars. Normaal moet je naar Amerika vliegen om het grootste deel van zijn werk te zien, maar nu is er een overzichtstentoonstelling in Basel (t/m 16 mei).
Deze lente verschijnt de vertaling van Jia Tolentino’s fascinerende milllennialboek Trick Mirror. In deze boekenpodcast van The New York Times hoor je waarom Tolentino ‘de stem van een generatie’ wordt genoemd.
Volgende keer..
.. vertel ik jullie alles over mijn verhuizing naar het buitenland en gaan we het hebben over de populariteit van astrologie-apps en dopaminevasten.
Vind je dit een fijne nieuwsbrief? Deel hem dan met je (eventueel haverelitaire) vrienden via onderstaande inschrijflink of plaats een screenshot (@havermelkelite) in je stories. Heb je vragen of opmerkingen? Mail mij dan op kooyman.jonas@gmail.com. Tot over twee weken!
Mijn logo is gemaakt door Maaike Besseling