Hoe de stad verandert in een elitaire enclave | Zo denkt generatie z over de wereld
Het dagboek van een nomadische raver
Beste lezer,
Mijn straat wordt in tweeën gesneden door een viaduct. Aan de ene kant, met de oude huizen, vind je een Australische brunchzaak, een sportschool annex juicebar en een terras met speciaalbier. Loop je hier rond, dan vergeet je wel eens dat je in een stad woont met zo’n 180 nationaliteiten. Want bijna iedereen hier is wit.
Achter het viaduct kom je in een andere wereld. In de flats wonen vooral mensen met een niet-westerse migratieachtergrond. Het is lang zoeken naar yuppige zaken. Tot een jaar geleden: toen opende een nieuwe tent, met hangplanten en acaibowls. Voor de lockdown zat ik hier wel eens te werken op mijn laptop en als ik om mij heen keek zag ik een afspiegeling van de stad - een zeldzaamheid in de hippe hoofdstedelijke horeca.
Zo worden onzichtbare barrières soms pijnlijk zichtbaar in de stedelijke levensstijl. Dat is iets om in deze weken van antiracismeprotesten bij stil te staan.
Een fijne zondag,
Jonas
Zeven keer lezen
1. Dubbel pech voor ons millennials. Was het eindelijk gelukt om op te krabbelen na de crisis van 2008, komt er wéér een crisis aan. Maar, zegt de Amerikaanse psycholoog Jeffrey Arnett in de Volkskrant, wanhoop niet. “Je mag blij zijn dat deze pandemie je nu overkomt en niet over vijftien jaar.”

2. Van Barbie tot een barre-studio: deze week sprak bijna elk denkbaar merk zich uit tegen racisme. De ene keer pakte dat beter uit dan de andere, beschrijft The Guardian. Hoe laat je als bedrijf geloofwaardig zien dat je maatschappelijk betrokken bent? Vorige zomer bezocht ik in New York een succesvol marketingbureau dat zich richt op generatie z, gerund door werkverslaafde twintigjarigen.
3. Nu traditionele luxeproducten als Chanel-parfum, Comme des Garçons-sneakers of een Louis Vuitton-tas in het bereik zijn van de massa, zoeken de allerrijksten naar nieuwe statussymbolen. Van Ikea-tassen voor duizenden euro’s tot supermarktchips in een chique restaurant: low-end is het nieuwe high-end, schrijft Harvard Business Review.
4. In de jaren negentig sloot model en fotograaf Vinca Petersen zich aan bij een groep nomadische ravers die door Europa trokken, op zoek naar vrijheid, drugs en feesten, van Ibiza tot Rotterdam. Al die tijd nam ze haar camera mee om de ‘stammen’ waarmee ze optrok vast te leggen. Deze maand verschijnt haar fotoboek, op Another Mag alvast een geweldig voorproefje.

Foto: @vincapetersen
5. In het weekend stonden arrogante yuppen in de rij om te brunchen bij haar restaurant. Maar ondanks deze schijnbaar succesvolle buitenkant, was deze chef slechts één maand verwijderd van een faillissement. In The New York Times doet ze haar verhaal. De huidige pandemie, schrijft The Guardian, laat vooral zien hoeveel mensen in de vette jaren deden alsóf het goed met ze ging.
6. Juist in een wereld die alsmaar individualistischer is geworden, is de wens om elkaar op te zoeken in een uitbundige massa en samen in extase te raken van muziek, drinken en dansen, groter dan ooit. De Volkskrant beschrijft waarom de geannuleerde festivals van deze zomer eigenlijk een levensbehoefte zijn.
7. Randstedelingen, en dan met name Amsterdammers, zijn erg vol van hun stad, leven en succes, zegt journalist Floor Milikowski in een boeiend interview met Het Parool. Het gevaar, stelt zij, is dat grote steden veranderen in enclaves voor succesvolle kosmopolieten. “Mensen zijn vergeten dat er meer is dan New York, Ibiza of Thailand.”
Meme van de week
Tips
• Welke boeken zou je moeten lezen om meer inzicht te krijgen in het racisme van deze tijd? ELLE tipt vijftien boeken voor je anti-racistische leeslijst.
• De afgelopen tijd heb ik The Romanoffs gebinged op Prime Video. Deze serie van Mad Men-bedenker Matthew Weiner gaat over verknipte, rijke mensen die geloven dat ze afstammen van de laatste Russische tsaar.
• Bij 3voor12 kwamen een aantal grote namen uit de Nederlandse clubscene bijeen om te praten over hoe uitgaan er de komende maanden uitziet. Zo probeert het nachtleven zichzelf opnieuw uit te vinden.
• I Am Not Your Negro is een sterke documentaire over de pijnlijke, racistische geschiedenis van Amerika, geschreven door een van mijn favoriete schrijvers: James Baldwin. Je kijkt ‘m hier.
• Van een quarterlifecrisis tot het hebben van vrienden met een eigen podcast: hoeveel punten scoor jij in de twintigers-checklist van The New Yorker? (Ik, als dertiger, verassend veel.)

Volgende keer..
.. gaan we het hebben over het oorlogstrauma van een millennial.
De havermelkelite is mijn nieuwsbrief over de tijdgeest (genoemd naar dit artikel). Lees je hem graag? Help mij dan meer lezers te bereiken door hem te forwarden naar je eventueel haverelitaire vrienden. Deel hem via onderstaande inschrijflink of plaats een screenshot (@havermelkelite) in je stories.
Heb je vragen, opmerkingen of tips? Mail mij op kooyman.jonas@gmail.com. Vorige edities lees je hier. Ook ben ik op Instagram te vinden. Tot over twee weken!