Ik bezocht het meest luxueuze hotel van Nederland: Rosewood Amsterdam
Dun, vruchtbaar en oer-conservatief: de 'womanosphere'
Havermelkelite is een nieuwsbrief over trends en statussymbolen in de wereld van jonge stedelingen, met momenteel 27.000 lezers. Samenwerken? Mail dan naar karlijn@lagency.nl.
Goedemorgen,
Komende donderdag, op 1 mei, opent na een jarenlange verbouwing het meest luxueuze hotel van Nederland: het Rosewood Amsterdam. Hoe past zo’n ultra-luxehotel in een stad met een alternatieve, ‘iedereen is gelijk’-geschiedenis als Amsterdam? Wat voor mensen slapen hier, en wat voor eisen stellen zij?
Speciaal voor deze nieuwsbrief interviewde ik Thomas Harlander, algemeen directeur van het hotel, en kreeg ik een exclusief kijkje achter de schermen.
Een mooie zondag,
Jonas
Tips
• De bermudadriehoek van talent: waarom veelbelovende twintigers kiezen voor betekenisloze banen op de Zuidas. (De Correspondent)
• Dun, vruchtbaar en oer-conservatief: over de opkomst van de anti-feministische womanosphere. (The Guardian)
• Berlijn staat bekend als de hedonistische hoofdstad van Europa. Maar hoe lang nog? (BBC)
E-bike korting 🚨
“Meest havermelkelite actie van het weekend: Cowboy op het terras zetten zodat een vriendin haar telefoon kon opladen”, stuurde een volger mij laatst in een DM. Al een paar jaar is de elektrische fiets hét symbool van de HME-lifestyle, er staat er zelfs een op de cover van mijn boek.
Als je erover nadenkt om een e-bike aan te schaffen - het is immers héél zwaar om van Oost naar West te fietsen - zou ik een kijkje nemen bij Upway. Gebruikte fietsen - van Cowboy tot Gazelle - krijgen hier een tweede leven, wat niet alleen duurzamer is, maar ook een stuk goedkoper. De refurbished fietsen worden rijklaar geleverd en hebben één jaar garantie. Altijd fijn: ik mag korting weggeven. Met de code ‘haver150’ betaal je €150 euro minder voor je e-bike.
#ad
Ik bezocht het meest luxueuze hotel van Nederland: Rosewood Amsterdam
Ook de directeur van het meest luxueuze hotel van Nederland hoort weleens ‘nee’. Toen Thomas Harlander van Rosewood Amsterdam laatst brood haalde bij zijn favoriete bakker, Fort Negen in de Baarsjes, had hij ineens een idee. Konden zij niet de officiële broodleverancier worden van ‘zijn’ hotel?
“Ze zeiden: nee, we zitten aan ons maximum. Jullie kunnen wel op de wachtlijst. Tja, dan heb je het als bedrijf wel gemaakt, toch?” Lachend: “Ik denk er nu aan om iedere ochtend iemand te sturen om vijf broden te kopen, zo ver ben ik bereid om te gaan!”
Op een recente dinsdagochtend spreek ik Thomas Harlander (energiek, licht Duits accent) in zijn kantoor, waar we San Pellegrino, espresso en stroopwafels geserveerd krijgen. In het gebouw hangt de opgewonden sfeer van de laatste loodjes voor de opening, met een voortdurende stroom van bouwlui, schoonmakers en toekomstige medewerkers. Drie jaar geleden verhuisde Harlander naar Nederland voor zijn nieuwe baan. Hij woont in Ouderkerk aan de Amstel, met zijn vrouw en twee dochters.
Hoewel er maar een uur is gepland voor de afspraak, loopt die uit. Harlander (51) vertelt vol enthousiasme over de wereld van luxehotels en geeft na afloop nog een privétour door het gebouw. Eerder was hij general manager van het Rosewood Bangkok én bekleedde hij een hoge positie bij het Park Hyatt Tokyo, het hotel dat wereldberoemd werd dankzij de melancholische hitfilm Lost in Translation (2003), met in de hoofdrollen Scarlett Johansson en Bill Murray.
Na een tienjarige verbouwing opent 1 mei het Rosewood Amsterdam, dat een heel blok beslaat. Het is het voormalige Paleis van Justitie aan de Prinsengracht, ter hoogte van de Leidsestraat, met aan de ene kant de deftige grachtengordel en de andere kant het vertier van het Leidseplein. Harlander: “Er waren momenten dat ik voor de grap zei: volgens mij wil de lady of justice geen hotel worden. Omdat het pand uit 1665 stamt, en vanwege de ligging tot het Unesco-werelderfgoed behoort, was het een zeer complexe operatie.”
Kamers, 134 in totaal, beginnen bij 1.200 euro (45 vierkante meter, twee keer zo groot als een normale hotelkamer) en lopen op tot 12.000 euro per nacht, al kun je ook all-out gaan in een suite van 210 vierkante meter (prijs op aanvraag.) De mooiste kamers zijn aan de kant van de gracht: daar strijk je neer in een vrijstaand bad met uitzicht over het water.
Verder telt het complex van 25.000 vierkante meter een ondergrondse spa, sportschool en zwembad, twee restaurants, een bar, een balzaal en een bibliotheek in wat vroeger de rechtszalen waren. In voormalige cellen, waar nog krabbels van gedetineerden op de deuren staan, kun je zelfgestookte jenever proeven. De binnentuin is ontworpen door Piet Oudolf, bekend van de High Line in New York, en het interieur door Piet Boon. De hedendaagse kunstcollectie is samengesteld door Mette Samkalden. In het hotel werkt circa 300 man personeel.
De opening van het Rosewood Amsterdam markeert een nieuw tijdperk van luxe in de hoofdstad, gericht op toeristen uit het topsegment. De enige hotels die in de buurt komen zijn het Conservatorium (sinds 2011) en het Waldorf Astoria (sinds 2014). Met onder meer een opening van een Dior-winkel (sinds 2022) op De Dam en ook de komst van Nobu (verwacht in 2027) is dit een opvallende groei van het luxesegment in de hoofdstad.
Het uit Hong Kong afkomstige Rosewood heeft wereldwijd 34 hotels, in 21 landen, met als bekendste Hôtel de Crillon in Parijs en The Carlyle in New York. In 2015 verwierf ontwikkelaar CTF het voormalige justitiepaleis voor 61,3 miljoen euro en ontwikkelde het in opdracht van de Aziatische groep, zo schreef Het Parool.
Hoe past zo’n ultra-luxehotel in een stad met een alternatieve, ‘iedereen is gelijk’-geschiedenis als Amsterdam? Wat voor mensen slapen hier, en wat voor eisen stellen zij? En hoe kijkt Thomas Harlander naar de discussie omtrent overtoerisme in de hoofdstad?
Wat is uw vroegste herinnering aan een hotel?